Barcelona is de hoofdstad van de autonome regio Cataluña. De stad heeft op dit moment zo’n 3,5 miljoen inwoners. Cataluña is de meest welvarende regio van Spanje. De voertaal in de regio is Catalaans en wordt door ongeveer 6 miljoen mensen gesproken, langs de Spaanse Middellandse zeekust, tussen het Zuid- Franse Perpignan en het Spaanse Alicante, waaronder ook de Balearen, Andorra en delen van Sardinië. Doordat de Catalaanse provincies Girona, Barcelona, Lleida en Tarragona tweetalig zijn, is de verwarring soms erg groot, zeker voor de buitenlandse toeristen.
Op de Catalaanse wegen bijvoorbeeld staat de bewegwijzering de ene keer in het Spaans, de andere keer weer in het Catalaans. De redactie is bijna jaarlijks wel even in Barcelona te vinden. Door de Olympische Zomerspelen die in 1992 in Barcelona werden gehouden, werd de gehele infrastructuur van de stad flink verbeterd. Grote ringwegen, een nieuw spoorwegstation en spoorlijnen, waaronder die langs de badplaatsen aan de Costa Dorada, moesten ervoor zorgen dat men snel bij het stadion kon komen, uit welke plaats je ook vandaan kwam. Sindsdien heeft Barcelona het best georganiseerde openbaar vervoersysteem van Europa.
De Sagrada Familia van Antoni Gaudí
Eén van de meest bekende bouwwerken van Barcelona is ongetwijfeld de Sagrada Familia. Een onvoltooid meesterwerk van Antoni Gaudí. Hij leefde van 1852 tot 1926 en is waarschijnlijk de belangrijkste architect die Spanje ooit gekend heeft. Gedurende zijn leven schreef Gaudí heel wat werken op zijn naam, maar de bekendste is toch de Sagrada Familia. De bouw startte in 1883 en werd gefinancierd door privégelden. Gaudí werkte er aan tot aan zijn tragische dood in 1926. Het moest een meesterwerk van het modernisme worden, dat nergens ter wereld geëvenaard zou worden. Door de financiële problemen die ontstonden, werd de bouw vaak onderbroken. Gaudí heeft zelf alleen de oostelijke gevel, de geboorte van Christus, kunnen voltooien.
De actuele situatie
Vandaag de dag wordt er nog steeds aan de kathedraal gebouwd. Inmiddels is een belangrijk deel van het kerkgedeelte af. Volgens de hoofdarchitect Jodri Faulí was het bouwwerk in 2015 voor 70 procent voltooid. In 2017 werd er zelfs een mis opgedragen ter nagedachtenis aan degenen die omkwamen bij de aanslagen op de Ramblas van 17 augustus dat jaar. Lange tijd was de doelstelling om in 2026 klaar te zijn met de bouwwerkzaamheden. Echter loopt de bouw keer op keer vertraging op. Zo was er in 2018 een geschil tussen de gemeenteraad en de architect. Door de Covid-19 pandemie werd de bouw in maart 2020 vervolgens opnieuw stilgelegd.
In september 2020 werd door onderaannemers vervolgens een staking voor onbepaalde tijd afgekondigd, om daarmee een contract voor onbepaalde tijd af te dwingen voor het bouwend personeel. In december dat jaar werden 231 arbeiders ontslagen, waarna in januari 2021 de bouw weer werd hervat.
De torens
Een groot aantal torens zijn te beklimmen. Bovendien zijn ze onderling met elkaar verbonden, waardoor je via een andere toren verder naar boven, of naar beneden kan. Daardoor krijg je ook steeds een ander uitzicht over de stad. Vanaf de top is het uitzicht helemaal prachtig. De haven, de kustlijn, de verschillende stadsdelen, de heuvels in de omgeving, je kunt het vanaf hier allemaal zien. Als je de Sagrada Familia bezoekt, moet je de torens zeker eens beklimmen. Om het bouwwerk te bezichtigen moet je wel entree betalen. De toegangsprijzen liggen tegenwoordig rond de € 15,00 tot € 20,00 euro per persoon. Met de opbrengst van deze entreegelden wordt de bouw voortgezet.
Parque Güell
Eusebi Güell, lid van ee rijke en adellijke familie uit Barcelona, gaf Gaudí in 1900 de opdracht voor de aanleg van een soort tuindorp op een braakliggend stuk grond in het noordoosten van de stad. Het plan zelf vond weinig steun en het werk werd in 1914 gestaakt. Gaudí had het plan echter met veel enthousiasme opgepakt, omdat het hem in staat stelde zijn ideëen over een op de natuur geïnspireerde architectuur vorm te geven. Dit leidde onder meer tot het uit het gesteente uitgroeiende pergola’s, harmonieus in het landschap geïntegreerde trappen en paden en overal golvende, veelkleurige mozaïekversieringen, waarmee Gaudí de lomtegenwoordigheid van God tot uitdrukking wilde brengen.
Santa Eulalia, de Gotische kathedraal van Barcelona
Aan monumentale gebouwen is in Barcelona dus zeker geen gebrek. Bij de oude stadswijk Barrio Gótico bevindt zich de kathedraal Santa Eulalia. Deze prachtige gotische kathedraal werd tussen 1298 en 1448 gebouwd op het hoogste punt van de middeleeuwse stadskern. Op deze plek stond daarvoor een Romaanse kerk, die was verwoest door de Arabieren. De kathedraal was gewijd aan Santa Eulalia, beschermheilige van de stad, die hier werd doodgemarteld en in een indrukwekkende marmeren sarcofaag onder het hoogaltaar begraven ligt. In de 19e eeuw bouwde men de neogotische gevel. Daarachter ligt een drie schepen tellende kerk met slanke zuilenbundels. De kathedraal is een prachtige bouwwerk van Catalaanse gotiek, die vooral boeit door haar feestelijke eenvoud. De andere kapellen werden voornamelijk in de 16e en 17e eeuw gebouwd.
Het huwelijk van Prinses Christina van Spanje
Op zaterdag 4 oktober 1998 was de kathedraal het middelpunt van de wereld toen in de kathedraal Prinses Christina van Spanje en de Baskische sporter Iñak Urdangarin in het huwelijk traden. De twee hadden zich tijdens de Olympische Zomerspelen van 1996 in Atlanta leren kennen. Voor Barcelona was het voor het eerst sinds 1358 dat er in de Catalaanse hoofdstad iemand van het Koninklijk huis in het huwelijk trad.
De Sardana
Op het plein voor de Kathedraal vindt traditioneel iedere zondag het Sardanadansen plaats. Dit is een typisch Catalaanse, ietwat sombere volksdans, die door de lokale bevolking wordt voorgedragen, maar waaraan ook toeristen mee kunnen doen. De muziek komt van een orkest die hier speelt. Erg leuk om eens mee te maken.
De Montjuïch in Barcelona
De Montjuïch is een 173 meter hoge berg, die stijl in zee afloopt. De berg bepaalt van oudsher het stadsbeeld van Barcelona. Sinds de 17e eeuw is hier een zware militaire vesting, dat tegenwoordig dienst doet als militair museum. Bij veel Spanjaarden roept de vesting overigens nog pijnlijke herinneringen op, aangezien de plek vooral na de Spaanse burgeroorlog lange tijd fungeerde als gevangenis. Begin deze eeuw werden de eerste plannen ontwikkeld, om van de berg een recreatiegebied voor de inwoners van Barcelona te maken, aangezien er elders in de stad maar weinig parken te vinden waren.
De Olympische spelen van 1992
De eerste echte veranderingen vonden plaats voor de wereldtentoonstelling van 1929. Maar de echte veranderingen van de omgeving werden pas doorgevoerd, bij de voorbereidingen voor de Olympische Zomerspelen van 1992. Op de berg verrees toen o.a. het Olympisch Stadion. Dit stadion kun je vanaf de tribune bezichtigen. Een prachtig gevoel als je hier rondloopt en weet, dat die plek in 1992 het centrum van de sportwereld was. Beneden aan de berg bevindt zich sinds 1929 Poble Espanyol, het Spaanse dorp. Een openluchtmuseum waar je verschillende oude ambachten en verschillende bouwstijlen van woningen kunt bewonderen.
Het uitgaansleven van Barcelona
Een miljoenenstad als Barcelona kent natuurlijk ook een zeer bruisend uitgaansleven. Het beperkt zich wel voornamelijk tot donderdag-, vrijdag- en zaterdagnacht. Voor het diner eten de Spanjaarden rond een uur of 5 tapas, kleine hapjes. De meeste Spanjaarden eten pas tussen 8 en 10 uur ’s avonds, waardoor het tot laat erg gezellig is op de diverse terrasjes in de stad. Daarna verplaatst de bevolking zich naar de bioscoop, danszalen of de vele bars die Barcelona rijk is.
Bij de meeste discotheken wordt het pas na drie uur druk. Dat is immers het tijdstip dat de kroegen sluiten. Vanaf dat moment kun je dansen tot het weer licht wordt. Het echte uitgaansleven concentreert zich zo ongeveer in 4 wijken: Grácia, Ciutat Vella (gelegen bij de Ramblas), Port Olímpic en het in de haven bij het Columbus monument gelegen Maremagnum. Dit compex werd gebouwd voor de Olympische Zomerspelen van 1992. Door het bruisende uitgaansleven staat zelfs midden in de nacht het verkeer in het centrum muurvast.
Toonaangevende discotheken in Barcelona
Psicodromo, open op vrijdag 12.00 tot 04.30 uur, zaterdag 18.00-22.00 en 00.00 tot 04.30 uur en zondag 18.00-20.00 uur, ligging: Almogàvers 86, met de metro, linea 1, Marina.
Studio 54, voor de jonge generatie, open op vrijdag zaterdag en zondag, meestal van 00.00 tot 04.30 uur, ligging: Avinguda del Paralel 64.
Luz de Gas, een discotheek wat ook een theater kon zijn. Hier wordt voornamelijk dansbare muziek uit de jaren 80 gedraaid en zijn bovendien regelmatig liveconcerten.
Otto Zutz, zonder twijfel al jaren lang een trendsetter in Barcelona. Het gebouw telt drie verdiepingen en de meeste dansbare muziekstijlen worden hier ten gehore gebracht. De discotheek is iedere donderdag, vrijdag en zaterdag geopend. ligging: Carrer Lincoln 15.
La Boite: Een discotheek voor de liefhebber van R&B, rap, funk en soul. Het is een leuke, maar wel erg donkere tent. Iedere donderdag t/m zondag open. ligging: Carrer de Deu Matta 105.
Barcelona heeft ook een naam als muziekstad. Bijna dagelijks vinden er grote voorstellingen plaats, die vaak al weken van te voren uitverkocht zijn. Dit vindt vooral plaats in het Gran Teatre del Liceu en het Palau de la Música Catalana.
